útópía

vor

Það er greinilega komið vor. Þó nokkrar húsflugur hafa vaknað til lífsins og hreiðrað um sig í stofuglugganum, einhverra hluta vegna vilja þær helst vera á bak við hljómtækin (sem standa í gluggakistunni) af hverju veit ég ekki. Þessir nýju heimilisvinir fara voðalega lítið í taugarnar á mér nema þegar fluguskammirnar sækja í mig, sveima fyrir framan andlitið eða reyna að setjast að á höndum og handleggjum og gefast ekki upp sama hve mikið ég reyni að hrista þær af mér.

Annað sem tilheyrir óneitanlega vorinu eru próf og ég er að komast á þá skoðun að það sé mun erfiðara að semja próf en taka þau, allavegana sit ég hér og reyni að semja próf með frekar takmörkuðum árangri.