Jæja

Ég mundi áðan eftir því að ég hefði einu sinni verið bloggari og hef skemmt mér síðasta klukkutímann við að lesa gamlar færslur af handahófi og rifja upp allar minningarnar sem tengjast þeim. Þetta er á við það að fara upp á háaloft og fnna þar kassa fullan af gömlum og rykföllnum dagbókum (reyndar á ég hvorki háaloft né gamlar dagbækur en það er algjört aukaatriði).

Það er skrýtið að lesa síðustu færsluna hér á undan því síðan hún var skrifuð eru komin tvö og hálft ár. Á þeim tíma hefur mjög margt gerst og mjög margt breyst, bæði hjá mér og þeim sem eru í kringum mig, en á sama tíma hefur sumt ekkert breyst.